Hülya Koçyiğit'ten Erdoğan'a büyük övgü
Geçtiğimiz günlerde akciğer kanseri nedeniyle Amerika'da ameliyat olan Hülya Koçyiğit: Ameliyat fobim var; ufak estetik müdahaleler için bile bıçak altına yatamadım. Ameliyathaneden sağ çıkamayacağımı, kızımı ve torunlarımı göremeyeceğimi düşündüm. Hastaneden çıkınca ise ' Acaba yine evimin bahçesinde oturabilecek miyim?' dedim.
Hülya Koçyiğit, her zaman naif, samimi, içten, anaç, doğal, kibar... Her lafı ayrı bir tecrübe. Onunla vakit geçirdikçe hayranlığınız daha da artıyor. Kısa süre önce akciğerindeki kanserli hücre nedeniyle Amerika'da gördüğü tedaviyle gündeme geldi.
KOCAMA NAZLANABİLİYORUM
Hastalığınız nasıl ortaya çıktı?
Geçmişte Amerika'ya kontrole gitmiştim, orada nodül tespit edilmişti. Sürekli kontrol ediliyordu. En son geçtiğimiz ay Amerika'ya gittiğimde yeniden kontrol edildi. Ben hiçbir şey çıkmayacağını düşünüyordum; benim için büyük şok oldu.
Hastalığınız erken teşhis miydi?
En büyük şansım erken teşhis. Kemoterapi bile görmedim. Erken teşhis edilen kanser hastaları kurtuluyorlar. Ben örnek olurum ve insanlar inşallah tedavilerini ihmal etmezler.
Koçyiğit, zor süreci ailesi ve sevenlerinin dualarıyla atlattı. Karşımıza eskisi gibi, hatta daha da umut dolu çıktı. Evinde yine kahkahalar eşliğinde bizi karşıladı. Yaşadıklarını zaman zaman gözleri dolarak anlattı ama "Güzel şeylerden de bahsedelim" diyerek bol bol gülümsemeyi de ihmal etmedi. Koçyitin'in eşi Selim Soydan da tanıyacağınız en muhteşem insanlardan. Eşi Amerika'da tedavi görürken bizi kırmayıp yaşadıkları süreci en içten cümlelerle kaleme dökmüştü. Nazik, sevecen, samimi biri... Sohbetimiz sırasında da bize eşlik eden Soydan, ara ara yorumlarıyla konuşmamıza renk kattı.
Sizin için kızınız Gülşah Hanım'dan sonra ikinci bir tecrübe oldu...
Maalesef. Gülşah'ınki biraz ilerlemişti. Gülşah korkup biraz ihmal etmişti, bu nedenle teşhisi biraz geç kondu. Onun için tedavisi uzun sürdü. Kanser artık tedavi edilen bir hastalık. Doktora gitmekten korkmamak gerekiyor.
Öğrendiğinizde ilk ne hissettiniz?
Ben şoke oldum, doktor ise "Ben buna şok demem, hayal kırıklığı derim. Orada bir nodül olduğunu biliyordunuz" dedi.
Aileniz ne hissetti?
Benim çocuğum böyle bir hastalık geçirdi ve bunu atlatacağını, bunun üzücü bir şey olmadığını biliyordu ve hayata sıkı sıkı sarıldı. O aileden aldığı güçle dik durdu, hastalığa boyun eğmedi. O nedenle benim için çok güçlü durabildi. Bir gün hastanede bakımım için kaldı. Gece boyunca "Anne kendini nasıl hissediyorsun?" dedi. Gerçeği söyleyemiyorum, kıyamıyorsun, üzmemek için bir şey diyemiyorsun. Ertesi sabah "Ben kocamı istiyorum" dedim. (Gülüyor) Selim'e kıymışım ki ameliyata girerken "Buraya kadarmış" diyebilmişim. Ne yapayım, kocama nazlanabiliyorum. 15 gün evladım da yanımda kaldı, hep bana moral verdiler. "Anne bana ahlamak yok, öyle şeyler istemiyorum. Hep oh Allah'ım, çok şükür diyeceksin" dedi. Eşim, kızım, damatlarım, torunlarım çok üzüldüler ama bana çok büyük moral verdiler.
Ameliyata girerken aklınızda ne vardı?
Gülşah, Selim, Neslişah, Aslışah ve Emir'i bir daha göremeyeceğim diye korkum vardı. Hastaneden de çıktıktan sonra acaba İstanbul'a gidip bahçemde oturabileceğim mi diye düşündüm. Hepsi oldu, binlerce şükür.
Bu kadar güçlü duracağınızı tahmin eder miydiniz?
Aslında o kadar da güçlü değilim. Aşırı duygusalım. Olayların dramatik yönlerini görüyorum. Bana edilen dualar her şeyin çok kolay geçmesini sağladı. Allah bana çok yardım ediyor. Kendimi çok şanslı hissediyorum. İyi ki bu hayatı yaşamışım ve milyonlarca insanın gönlünde bir yer edinmişim. Eve geldim, iyice iyileştim.
Kimler aradı sizi hastalık sürecinde?
Türkiye'nin her yerinden bir şekilde ulaştılar. Sağ olsun Cumhurbaşkanımız ve eşi Emine Hanım aradı; "Bizim yapabileceğimiz bir şey var mı?" diye sordular. "Sadece dualarınızı istiyorum" dedim. Beni, hatırımı sormaları çok önemliydi; bu sanatçısına değer vermektir. İyi ki böyle bir dönemde, böylesine dik durmasını bilen bir Cumhurbaşkanımız var. Kendisine çok hayranlık duyuyoruz. Yurt dışından Türkiye'ye istedikleri gibi müdahale etmeye alıştıkları için şu anda onu yapamıyorlar ya, o yüzden bizi topa tutuyorlar. Kendisi dik duruyor ve izin vermiyor.
