KİTAP KAPAĞINDAKİ 'YUVARLAK POPOLU KADIN' MANİFESTO OLDU!..

Berrin Karakaş, 'belki bu kez ilgi görür' diye ikinci kitabı 'Tül'ü kapağında bir çıplak kadın poposu ile yayımladı.

İlk kitabı 'Sidre'yle istediği çıkışı yakalayamadığını söyleyen Karakaş bu nedenle 'Tül'de farklı bir tavır sergileyerek bir yandan da çıplaklıkla gelen satış garantisini hicvediyor.

Radikal'in haberine göre, 'Sidre'nin o ağır haliyle çok insanın kalbine gidemediğini söyleyen Karakaş kapağına çıplak bir 'popo' fotoğrafı yerleştirdiği kitabı için "Soyunmuştum işte bütün 'eski'liğimden. İkinci kitabım 'Tül'ün üzerine, yuvarlak mı yuvarlak popolu bir kadın kondurmuştum. Bu çıplak kadın, 'eski' ve unutulmuş şeyleri okumaktan hoşlanmayanlara da götürecekti beni. Çıplak kadının içinden, ağır mı ağır bir hayat çıkacaktı. Kandıracak mıydım onları? Hayır kandırmayacaktım. Çünkü 'Tül'ün içine, çıplak mı çıplak, gerçek mi gerçek bir 'hayat' saklamıştım" diyor.

Kitabı yayımlayan Okuyan Us Yayınları ise bu kapağı bir manifesto olarak kabul ediyor. Satan kitapların bir kısmının satma sebebinin kapakları ya da isimleri olduğunu savunan yayınevi yöneticileri 'Tül'ü satılabilecek bir paket içinde sunduklarını söylüyor:

"Kitap fiyatlarını pahalı bulanlar var. Ama kapağında çıplak bir kadın var diye bir kitabı alacak sayıda insan var (mı?) merak ediyoruz."

İŞTE KİTAPTAN BİR BÖLÜM:

Ozan kulüpten içeri girdiğinde Buz Kraliçe korkulu bir ormanın içinde dans ettiriyordu içeridekileri. Going down, going down nehirden aşağı inenleri.

Ozan gözlüklerini çıkarıp, gözleri bir türlü aklından çıkmayan Buz Kraliçenin müzikli sarayının yanına gitti.

"Güzel parça," dedi.

Buz Kraliçe her gün binlerce kez duyduğu bu cümlenin üzerine, sadece baktı Ozan'ın gözlerine. Hayatında gördüğü en büyük, en parlak gözbebeklerine. Korkulu orman şarkısının sonuna küçük gölgeler müziğini ekledi.

"Hep böyle karanlık mı çalarsınız?" dedi Ozan, şarkı bittiğinde.

"En fazla gözleriniz kadar," dedi Buz Kraliçe. Kulaklıkları taktı sonra. Bir daha konuşmadı. Artık Ozan'ı dinlemiyordu. Kulağında müzik, az önce gördüğü gözlerin peşinden gidiyordu. O gözlere bir isim arıyordu.

"Eyescather!" dedi içinden,

"En soğuk haliyle böyle..."