ABD-Rusya zirvesi Moskova'nın kısmi zaferiyle sonuçlandı

Rusya, NATO birliklerinin Ukrayna'ya konuşlandırılmasını kabul edilemez olarak görüyor…

Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Riyad'da üst düzey ABD yetkilileriyle yaptığı görüşmenin ardından yaptığı açıklamada, NATO askerlerinin Ukrayna'ya olası bir konuşlandırılmasının kabul edilemez olduğunu düşündüğünü söyledi.

Lavrov'a göre, görüşmeler sırasında "çatışmanın çözülmesi veya bir anlaşmaya varılması halinde silahlı kuvvetlerin, barış güçlerinin potansiyel konuşlandırılması konusunu" dile getirdi. "Bugün, NATO ülkelerinden herhangi bir askerin, herhangi bir silahlı kuvvetin, ancak Avrupa Birliği veya ulusal bayraklar altında başka bayraklar altında konuşlandırılmasının bu bağlamda hiçbir şeyi değiştirmediğini açıkladık. Bizim için, elbette, bu kabul edilemez," diye vurguladı.

Rus ve ABD heyetleri 18 Şubat'ta Riyad'da görüşmelerde bulundu. Görüşmeler 4,5 saat sürdü. Rusya'yı Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Başkan Yardımcısı Yury Ushakov ve Rusya Doğrudan Yatırım Fonu (RDIF) CEO'su Kirill Dmitriev temsil etti. ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio, ulusal güvenlik danışmanı Mike Waltz ve Orta Doğu özel temsilcisi Stephen Witkoff ABD tarafını temsil etti.

ABD-Rusya zirvesi Moskova'nın kısmi zaferiyle ve Avrupa'nın tersine dönmesiyle sonuçlandı

Rusya küçük bir zafer elde ediyor, Ukrayna ufak bir erteleme alıyor ama hâlâ öfkeyle odanın dışında ve Avrupa aniden yeniden önem kazanıyor.

Riyad'da yeni sona eren ABD -Rusya görüşmeleri Moskova'ya genel olarak memnun olması için en çok şeyi verdi. Uzun zamandır (yanlış bir şekilde) Ukrayna'daki savaşı NATO'nun Rusya'ya saldırısı olarak tasvir ediyordu ve bu ikili görüşme bu yanlış fikrin devam etmesine yardımcı oluyor.

Moskova da gerçek, pratik sonuçlar elde ediyor. ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio, Rusya'nın eski Rus casusu Sergei Skripal'e karşı İngiliz topraklarında silah sınıfı bir sinir gazı kullanmasının ardından başlayan önemli misilleme ihraçlarının ardından, ilgili Amerikan ve Rus elçiliklerinin daha işlevsel bir personel seviyesine döneceğini öne sürdü. Bu, Rusya'nın soğuktan gelmesi, belki de arkasında çok işlevsel bir gerekçe olması. Ancak Kremlin'in Amerikalı öğretmen Marc Fogel'ı serbest bırakmasıyla başlayan rehabilitasyon, diplomatik normların kısmen geri getirilmesiyle şimdi devam ediyor.

Rusya, Başkan Trump ve Putin arasında yüz yüze bir görüşmeyi kabul etmedi veya kazanmadı - bunun nihai olarak kimin yararına olacağı belirsiz. Böyle bir zirve, Trump'ın Ukrayna'daki barış politikasının temel dayanağı olmuştur. Ancak, Rusya'nın yeniden canlandırılmasının bu anında, Moskova'nın acil çıkarları doğrultusunda daha çok bir normalleşme eylemi gibi görünebilir. Yakın zamanda gerçekleşmeyecek.

Bu yavaşlama Kiev'de ufak tefek sevinçlere sebep olacak. Riyad toplantısı, Moskova ile yakınlaşmaya kararlı Beyaz Saray'ın Ukrayna'nın kötü bir anlaşmayı hızlı bir şekilde yapmak için tatsız tavizler vereceğine dair söz vermesiyle sona ermedi. Ukrayna'daki barış meselesinin tamamı diğer müzakere ekiplerine devredilecek ve bu da olası sonuçları geciktirecek. Ulusal Güvenlik Danışmanı Mike Waltz, her iki tarafın da gerçeklik olarak kabul etmesi gereken "toprak tavizleri" ve "güvenlik garantileri"nin terazisini boş elleriyle tarttı. (İlki Kiev'in vermek zorunda kalacağı bir şey ve ikincisi muhtemelen Moskova'nın kabul etmek zorunda kalacağı bir şey.)

Zelensky'nin ilk tepkisi, belki de ABD-Rusya zirvesinin iç organlarını yakalamayı umduğu, önceden planladığı Riyad gezisini Çarşamba günü iptal etmek oldu. Bunun yerine, Ukrayna olmadan yapılan Ukrayna ile ilgili anlaşmalara karşı sert bir şekilde çıkıştı, ABD-Rusya zirvesini sadece medyadan öğrendiğini söyledi ve "Ortaklarımızın bizim hakkımızda gereksiz bir şey düşünmesini umursamıyorum" dedi. Öfkeli, ancak zirveden korkunç derecede yeni bir şey çıktığı için değil, devam eden ABD-Rusya yakınlaşması nedeniyle.

Ayrı olarak, jeopolitik kırbaç darbesinin son haftası, ABD'li yetkililerin üçlüsü bir Suudi bayrağının önünde oturduğunda (en solda ABD Orta Doğu Elçisi Steven Witkoff ile) Avrupa'nın ileriye doğru hayati önem taşıyacağını kabul ettiğinde sakin bir an buldu. Waltz, Zelensky birkaç dakika sonra buna katılmasa bile, Avrupa ve Ukrayna'nın barış görüşmelerinin dışında bırakıldığı anlatısının yanlış olduğunu iddia etti.

Ancak birkaç gün önce, Trump'ın Ukrayna ve Rusya elçisi General Keith Kellogg, Münih'te Avrupalıların 2015'teki çatışmanın ilk dalgası sırasında başarısız diplomatik çabalar nedeniyle Ukrayna konusunda barış görüşmelerine katılmayacaklarını söyledi. Avrupa panikledi ve kendi planlarını yapmaya başladı. Ancak 72 saat sonra, Trump yönetimi onlara önemli olmaktan asla vazgeçmediklerini bildirmek istiyor. İngiltere Başbakanı Keir Starmer'ın önümüzdeki hafta Washington'da Trump ile görüşmesi durumunda risklerin daha da artacağını bekleyin.

Hızlı bir anlaşmanın olmaması, geçen haftaki öfke ve kaygı, nihayetinde Putin'in çıkarınadır. Avrupa, o zamandan beri, ABD savunma bakanının ABD'nin artık Avrupa'daki güvenliğin garantörü olmadığını söylediğini, ABD başkan yardımcısının Washington'ın Avrupa'daki başlıca müttefiklerinin kendi seçmenlerinden korkan totaliterler olduğunu yanlış bir şekilde iddia ettiğini ve Trump'ın 1940'lardan beri Avrupa'daki en büyük savaşa gönderdiği elçinin Avrupa'nın kendisinin herhangi bir barış anlaşmasının parçası olmayacağını söylediğini duydu. (Bu, herhangi bir düzenlemenin merkezinde olması beklenen bir barışı koruma görevi için birliklerine ihtiyaç duymalarına rağmen).

ABD'nin Avrupa'daki daimi müttefikleri düşünülemez olanı hazmetmek için çırpınıyor: Moskova'nın saldırganlığını püskürtmek için ABD'nin güç kullanma tehdidi olmadan, nükleer silahlı bir Rusya'dan Avrupa topraklarının savunulması. Soğuk Savaş'ın bitiminden bu yana Avrupa'nın kendini tek başına savunması gerektiğini hiç düşünmemiş olması tuhaf görünebilir. Ancak NATO ittifakları karşılıklı çıkarlar üzerine kurulu: İngiltere'nin Irak'a, Polonya'nın Afganistan'a asker konuşlandırmasının arkasındaydı, aynı şekilde Avrupa'nın topraklarını savunmasının da merkezindeydi. Hegseth'in Brüksel'deki çok kısa açıklaması NATO kavramını parçaladı. Trump yönetimi onu tekrar bir araya getirmeye ne kadar çalışsa da, geçen hafta Brüksel'de yakılan ateş, Avrupa'nın kendini savunmak için acele etmesi kadar, Rusya'nın fırsatının da ateşi.

Washington ile Moskova arasındaki daha geniş anlaşmanın da ikincisinin lehine oynaması muhtemel. Rusların NATO'nun tamamına karşı sebepsiz bir savaşta olduklarına dair kurgusal anlatısını tatmin ediyor. 2022 işgalinden bu yana iddia edilen savaş suçları ve izolasyondan sonra onlara ABD ile tekrar eşit statü sağlıyor. Bu, Ukrayna'nın tüm oyun yerine bu daha büyük anlaşmanın bir parçası haline gelmesi anlamına geliyor. Ve nihayetinde Rusya'nın küresel düzene yeniden dahil olmasıyla sonuçlanıyor - ve bununla birlikte ekonomik büyüme, diplomatik saygınlık ve affedicilik - belki de Moskova'ya sınırlı maliyetler veya tavizler karşılığında.

Ancak yavaş yavaş oluşturulmuş bir barış anlaşmasının en büyük sorunu cephe hattının kendisidir.
Rusya kazanıyor. İlerlemeler acı verici derecede yavaş ve maliyetli oldu, ancak bunlar olmaya devam ediyor. Zaman şimdilik Putin'in yanında. Ve Ukrayna'nın müttefikleri arasında şaşkınlık, yeniden ayarlama ve kaygı ne kadar uzun süre devam ederse, Ukrayna'nın morali ve egemenliği o kadar kırılgan hale geliyor.