G-20 DÜNYA EKONOMİSİNİN YÜZDE 85'İNİ ELİNDE BULUNDURUYOR

ANKARA/İSTANBUL - Gelişmiş ve gelişmekte olan ekonomilerin küresel ekonomideki ana konuları görüşmek üzere düzenli olarak biraraya gelmesi için 1999 yılında kurulan oluşum, bu yıl, Cannes'da 3-4 Kasım'da toplanacak.
Ancak, 2011 yılı G20 Zirvesi de yine bir ekonomik krizin yaşandığı, bu kez Avro Bölgesinde patlak veren borç krizinin gölgesinde yapılacak olmasından dolayı büyük önem taşıyor. Böyle bir dönemde dünyanın gözü, krizin aşılmasında liderlerin nasıl tutum sergileyeceğine odaklandı.
1997 yılındaki Asya finans krizinin ardından 26 Eylül 1999'da G-7 maliye bakanları zirvesinde kurulan G-20'nin ilk toplantısı 15-16 Aralık 1999'da, Almanya ve Kanada maliye bakanlarının ev sahipliğinde Almanya'nın başkenti Berlin'de yapıldı.
Dünyanın en büyük ekonomileri arasında yer alan 19 ülkeden ve Avrupa Birliği Komisyonu'ndan oluşan G-20'de ABD, İngiltere, Japonya, Kanada, Almanya, Fransa, İtalya, Rusya, Avustralya, Brezilya, Arjantin, Hindistan, Çin, Endonezya, Meksika, Suudi Arabistan, Güney Afrika, Güney Kore ve Türkiye yer alıyor.
G-20'ye üye 19 ülkenin milli geliri dünyada ilk 31'de yer alıyor. Tayvan, İsviçre, Norveç, İran ve Venezüella ekonomik olarak bazı üyelerden daha büyük olmalarına rağmen G-20'de yer almıyor, birçok AB ülkesi de G-20'de bağımsız olarak değil, sadece AB Komisyonu olarak temsil ediliyor. G-20 ülkelerinin nüfusu ise dünya nüfusunun üçte ikisini oluşturuyor.
G-20 toplantılarında, uluslararası finansal istikrarın arttırılmasına ilişkin görüşme ve çalışmalar yapılıyor.
Siyasi yaptırımı olmayan, daha çok ekonomik sorunlara odaklanmış bir yapı olan G-20'nin toplantılarına 19 üye ülke ve Avrupa Birliği'nin yanı sıra Avrupa Merkez Bankası, Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası başkanları da katılıyor. G-20 toplantılarında resmi oylama yapılmıyor, tüm kararlar uzlaşıyla alınıyor. G-20 üyesi olmak için resmi bir ölçüt yok, ülkelerin seçiminde bölgesel etkileri ve dünya ölçeğinde ekonomik ağırlıkları gözönüne alınıyor. G-20 küresel ekonomi için giderek daha fazla merkezi bir örgütlenme özelliği taşıyor.