"HÜRRİYET DOĞRU OLANI YAPTI, MİLLİYET'TEN SES YOK!.."

İşte Ekrem Dumanlı'nın Zaman'daki yazısı:

Hürriyet doğru olanı yaptı, Milliyet'ten ses yok

Daha Ramazan başlamadan küçük bir hatırlatma yapmış, oruç tutanlar-tutmayanlar şeklinde ele alınabilecek bazı gelişmelerin yaşanabileceği uyarısında bulunmuştuk. Bu gelişmelere neden olabilecek cahilce hatta yobazca bir olay yaşanabileceği gibi, bazı kötü niyetli kişilerin medyayı manipüle edebileceği endişemizi dile getirmiştik. Böyle bir durumda Türk medyasının artık daha makul ve soğukkanlı davrandığını, eski yıllarda olduğu gibi oyuna gelmediğini söylemiştik.

Korkulan başa geldi: Tokat'ta bir kavga çıktı ve bir genç nehre atıldı. "Oruç tutmayan genci nehre attılar" diye haberler yapıldı. Olay bu şekliyle gazetelere çabucak yansıdı. Oysa bilgi, çapraz kontrollerden geçirilmemiş, karşı taraf dinlenmemişti. Bu tür hatalar olabilir gazetecilikte. Bazen zaman dardır çünkü. Nitekim olayın tarafları konuşmaya başlayınca anlaşıldı ki kavga oruçtan değil, bir grup gencin kızlara çay ısmarlamasıyla başlamıştı. Zaten jandarma ve polis kayıtlarında oruç hiç geçmiyordu.

Hürriyet olayın üzerine gitti ve gerçeği görür görmez hatalı haberini düzeltti. Çok da iyi yaptı. Hürriyet'e yakışan da buydu. Ancak Milliyet'ten çıt çıkmıyordu. Belki de bu işi ombudsmana bırakmışlardı. Bu tür konulara "falan gazete hata yaptı, ne güzel oldu" diye sevinenlerden değilim. Neticede bir gazetenin düzeltilmeyen hatası, gazeteciliğin hanesine yazılıyor. Sadece bir gazete yara almıyor bu tür yanlışlardan. O yüzden üzülerek yazıyor, hatanın düzeltilmesini bekliyoruz. Ne var ki, Milliyet gibi basın tarihinin önemli bir sayfası sayılabilecek bir gazetemizde bu tür hatalar son dönemde sıkça yapılıyor. Bunu polemik konusu yapmayı da hoş bulmuyorum. Keşke meslek sevgisi ve meslektaş saygısı genel medya imajıyla beraber düşünülebilse. Hürriyet yanlış bir haberi düzeltti de n'oldu? İtibar mı kaybetti? Asla! İtibar kazandı. Kamuoyu bilmeli ki Türk basını yanlışta ısrar eden değil, yanlışı hemen tashih eden bir geleneğe doğru ilerliyor. İşte bu hassasiyet önemli; özellikle de sosyal hayatı yakından ilgilendiren kutsal konularda...