Aslında, Avrupa Birliği'ni Türkiye için tehlikeli bulanların, neden ''NATO'dan da çıkalım'' demedikleri beni şaşırtıyor..
Madem, ''Batı''nın sivil kurumları Türkiye'nin özel koşullarını hiç gözetmeden şartlar koşarak, birlik ve bütünlüğümüzü tehdit ediyorlar..
Batı'nın askeri kurumları sanki sivillerin kafa yapısından çok farklı beyinlerce mi oluşturuluyor ve yönetiliyor?
Bence OECD'den de, IMF'den de, Avrupa Konseyi'nden de çıkalım..
Biz bize benzeriz..
Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur.
Ayrıca bir Türk, zaten dünyaya bedeldir..
Bizim kronik enflasyonumuz da, çevre kirliliğimiz de, diplomalı işsizler yaratan eğitim sistemimiz de korunmalı ve Batı etkisi ile yozlaştırılmamalıdır..
Avrupa Birliği, şimdi elektrik enerjisini özelleştirirken, yeni koşullar getiriyor üreticilere..
Örneğin tüketici, hangi özel şirketten elektrik alacağını seçerken, kendisine sunulan alternatiflere bakacakmış..
Çevre korunmasına özen gösteren tüketiciler, rüzgar santrallerinin ağırlıklı olduğu ve nükleer santrallerin kullanılmadığı üretim şirketlerine abone olabileceklermiş..
Böyle şeyler, Türkiye'ye yakışır mı?
Sen, elektriği bulunca şükredeceksin..
Nasıl üretilmiş, fiyatı neymiş, bakmayacaksın..
Bizim köylü efendimizin öyküsü var ya..
Bu köylü, kalın bağırsaklarının bitimindeki acıyı gidermek için, doktora gitmiş.. Doktor muayene etmiş ve teşhisini söylemiş..
- Sizde hemeroid var. Yani basurunuz var.. Bunu yok etmek için, kotarize edeceğim.. Yani elektrikle yakacağım..
Operasyon başlamış..
Çok can acıtması gereken bu operasyon sırasında, köylü gülüyormuş..
Doktor şaşırıp, sormuş.
- Neden gülüyorsunuz?
Köylü kahkahalar arasında cevap vermiş,
- Elektriğe gülüyorum doktor.. Bu elektrik denilen şey, bizim köye girmeden, benim kıçıma girdi..
Yani, eğer Avrupa Birliği'nin her dediğini kabul edersek, bu köylünün durumuna düşmez miyiz?
O zaman ne yapacağız?
Gaz-fren, gaz-fren gideceğiz..
Uyum paketlerini, parça parça çıkartacağız..
Öyle, tek paketle uyum olur mu?
Ya bağımsızlığımız elden giderse, ne yaparız?
Ya Yunanistan'a, İtalya'ya, İspanya'ya benzersek?
Bence, bu Kıbrıs'ı da çözmeyelim..
KKTC ile TC birleşsin..
Birleşmiş Milletler ambargo uygularsa, ondan da çıkalım..
Irak da üye Birleşmiş Milletler'e.. Ne faydası oldu bu üyeliğin Saddam'a sanki?
Ayrıca, Amerika kim oluyor sanki?
ŞAKA
Ciddi bir tehlike!.
Eyvah.. Enflasyon
rakamları düşük çıktı..
Toptan eşya da negatif enflasyon olmuş Mayıs'ta..
Ne yapacağız şimdi..
''Enflasyon'' da, milli değerlerimiz arasında değil mi?
Onu da kaybedersek, ne yaparız?
VAKİTSİZ BİR KAYIP
Bir Ercan Arıklı vardı!.
Ercan Arıklı, ''Time'' dergisini kuran Luce'a mı, yoksa ''Playboy''un kurucusu Heffner'e mi daha çok benzemek isterdi, bilemiyorum..
Bildiğim bir şey varsa, o da Ercan Arıklı'nın her tür dergiciliğin Türk basınında öncülerinden olduğudur..
Ercan'la 1965'te tanıştık ve arkadaş olduk.. Yurt dışında eğitimini tamamlamış ve Türkiye'ye dönüşünde, IBM'de çalışmaya başlamıştı..
Cumhuriyet'te birlikte çalıştığımız İsmail Cem'in de bacanağıydı..
Sonunda IBM'den ayrıldı ve yayıncılık mesleğini seçti.. İlk haftalık dergi-gazete, ABC oldu..
Ardından ansiklopedi yayıncılığı, derken Nokta, Kadınca, Erkekçe, ''Gelişim Yayınları'' geldi..
1975'te İsmail Cem'le birlikte ''Politika'' gazetesi girişimi yer alır..
''SABAH'' grubunun dergilerini de Ercan Arıklı başlattı.. ''Aktüel''i hala okuyoruz.. ''Vatan'' bünyesinde de, ''Haftalık''ı başlatmıştı..
Ercan Arıklı ile arkadaşlığımız yıllarca, sarsılmadan devam etti..
Yazık ki aramıza, 28 Şubat süreci girdi.. Bu süreç, kimlerin arasına girmedi ki?
Ama, ölümden öteye köy yok ki..
Arkadaşlarının arkasında durmasını bilen, iyi ve kötü günlerde hep yanınızda duran, verici bir insandı..
Kolejdeki sınıf arkadaşlarından başlayıp, basın hayatında edindiği dostlara uzanan, çok geniş bir çevreye sahipti..
Pekçok genç gazeteci, Ercan Arıklı'nın kurduğu dergilerde isim yaptı.. Çok insana iş yarattı..
Ona, rahmet diliyorum..
Ercan Arıklı'yı, bir dost insan olarak çok severdim..
Mehmet Barlas
Sabah
Güncellenme Tarihi : 16.3.2016 20:06
