GÜLMEK İSTER MİSİNİZ?... İŞTE SİZE MÜTHİŞ BİR RAMAZAN FIKRASI

O böyle dalgın dalgın yürürken aniden arkasında kocaman bir ayı belirmiş. Ayının boluklarını hissseden adam bütün gücüyle tabanları yağlamış. Ayı örkada bizim aetist önde uzun süre koşmuşlar. Dakikalarca süren bir kovalamaca uzadıkça ayı aradaki mesafeyi kapatmaya başlamış.

Ayının gittikçe yaklaştığını fark eden adam da gittikçe artan korkudan doğan telaşla koşarken nereye bastığını bile göremez hale gelmiş. Derken ayağı bir dal parçasına takılmış ve düşmüş. Ayı o anda atlamış avının üstüne. Adam havadan üstüne inen dev penceyi gördüğü anda hayatında ağzına almadığı bir kelimeyi haykırmış; Tanrım!

Fıkra bu ya. Bu kelimenin bir ateistin ağzından dökülmesi ile ile herşey bir anda donmuş. Ayı havada asılı kalmış. Adam şaşkın şaşkın etrafına bakınırken bir ses ona hitap etmiş: "Ey Allah'ın kulu. Yıllarca ona inanmadın, yaratılışı kozmik bir tesadüfe bağladın, Allah adının geçtiği meclislerden kaçtın ve ona inanları aşağılayıp bir de bunu böbürlenme vesilesi yaparak ömrünü heder ettin. Ve şimdi başın şıkıştığı anda ondan yardım istiyorsun. Yine de onun sonsuz merhameti sana kucak açıyor. Şu anda iman edersen öbür cihanda seni cennetine kabul edecek'

Adam iman etse bile öleceğini anlayınca, bir zeka oyunu ile bulunduğu durumdan sıyrılıp hayatın güzelliklerinden yararlanmaya devam edebileceğini düşünmüş. İç pazarlığından sonra "Yok ben can havli ile öylesine bağırmıştım. Ama eğer tanrının varlığına imam etmem isneniyorsa onun mucizelerini görmem gerekiyor. Eğer bu kudret bu kadar güçlü ise şu an beni yemek üzere olan AYI'yı imana getirsin" demiş.

Ses ona, 'emin misin, o her şeyi bilir ve görür ona göre düşün' demiş.

Adam, 'Eminim' demiş. Ve tabiat yeniden canlanmış. Ayı kocaman bir külçe halinde adamın üstüne düşmüş. Avını bacaklarının arasına alarak üstüne oturmuş ve ellerini gökyüzüne açmış ve duaya başlamış: