Bekir COŞKUN/ HÜRRİYET
Çuval ve milliyetçi
‘‘BAŞIMIZDAKİ çuval hadisesi’’nin ardından ABD tarafının ‘‘özür’’ yerine sadece ‘‘üzüntü’’ bildirmiş olması karşısında, bu sefer başladı mı bizde ‘‘üzüntü’’ üzüntüsü.
(.......)
Üzülüyor mu milliyetçi kardeşim?
O yıllarda üniversite kapılarındaki daha ilk yıllarımızdı.
Polisin atının önünden, siyah copundan kaçabildiğimizde, sığındığımız apartmanların merdiven altlarında kız arkadaşlarımız yaralıların yarasını sarıyorlardı.
Üstte yok, başta yoktu.
Çoğu yoksul ailelerimizin gönderdikleri harçlıklarla aldığımız -yine de kendine göre günün modası- gömleklerimizin yırtıldığına baktıkça, daha çok bağırırdık:
‘‘Kahrolsun emperyalizm...’’
Çoğumuzun ayaklarında pençe yapılmış, ezik-üzük ayakkabılar vardı. Yine de meydanda kalmış o ayakkabıların tekine yanardık.
*
Ne komünisttik, ne bir şey.
Atatürk'ün gençliği olduğumuzu sanıyorduk ve bir de gömleğimiz yırtılmıştı, o kadar.
ABD'nin ülkemizi giderek sömürgesine çevirmesine kızıyorduk.
Ve ayakkabının tekine...
O zaman polisin yanında elinde sopayla, eteğinde taşlarla seni görürdüm milliyetçi kardeşim.
Kaçımızın başında senin attığın taşların izi var bilir misin?
Kaçımızın sırtında o ABD müteahhitlerinin inşaatlarından aldığın demir çubuklarının izleri.
Kaçanlar kaçtı...
Kaçmayanları vurdular, astılar...
Bayram ediyordun elbet...
*
Şimdi ‘‘üzgün’’sün?...
ABD, senin gibilerin sayesinde yeryüzünün her karışına yerleşip, sonunda Türkiye'nin başına çuval geçirince...
Savunduğun o pis politikalar-ilişkiler-ihanetler sonucu, bir gün tokadı yiyince...
‘‘Üzgünüz’’e üzüldün.
Ama artık yararı yok, ey milliyetçi birader.
Çünkü geçen bunca zaman içinde; ortadan yok olmuş olan sadece o gömleği yırtılmış, tek ayakkabıyla kalmış masum gençler değil.
Bu ülkenin kimliği de, kişiliği de artık yok.
Hadi çıkart başındaki çuvalı...
Güncellenme Tarihi : 16.3.2016 20:21
