İBRAHİM TATLISES ASENA'YA CEVAP VERDİ: "BEN BİTTİ DEMEDEN BİTMEZ!.."

İbrahim Tatlıses, bir basın toplantısı düzenleyerek kendisinden ayrıldığını açıklayan Asena’ya Kanada’dan yanıt verdi. Hürriyet’in sorularını yanıtlayan Tatlıses, ‘O kendi kafasına göre bitti diyebilir. Ama ben bitti demeden bitmez’ dedi.

ASENA’nın önceki gün düzenlediği basın toplantısında, İbrahim Tatlıses’ten geçtiğimiz şubat ayında ayrıldığını açıklaması, ünlü türkücüyü kızdırdı. Onun bu tarz bir açıklamayı kendisinin yurt dışında olduğu günlerde yapmasını saygısızlık olarak niteleyen Tatlıses, kendisi bitirmeden bu ilişkinin bitmeyeceğini dile getirdi. Halen Kanada’da bulunan türkücü, ‘O bizim namusumuzdur. Kendi kafasında bu olayı bitirmiş olabilir, ama biz bitirmedik. Ben bitti dersem biter. O yüzden daha bitmiş bir şey yok. Onu da bilirim, bir şeyi yapmayacağım dedi mi tamam, inattır. Ben de inadım, iki inat biraraya geldi işte. Asena Hanım’ın bu hale gelmesinde ona uzaktan eziyet edenlerin de payı var. Nikahlı karı koca bile ayrılacağı zaman mutlaka mahkemede buluşur. Böyle kaçamak gibi işler karakterimize, örf ve adetlerimize uymaz. Yüz yüze gelmemiz gerek’ dedi.

Asena’yı kediye benzeten ve ‘O benim kara kedimdir’ diyen İbrahim Tatlıses, onun nankör olmadığını ve hálá kendisinin ona hediye ettiği yüzüğü parmağından çıkarmadığını da sözlerine ekledi: ‘Asena benim kara kedimdir. Tırmalamaya çalışıyor ama tırmalayamıyor, tırnakları yok! Ayrıca benim kedim nankör değildir. Bu işin bitmesi için yüz yüze gelip konuşacağız, ondan sonra bitecekse bitecek. Bu beraberlikte hatalar varsa, konuşulacak. Parmağındaki yüzük benim ona aldığım yüzüktür. Kendisi hayatında bir insan olduğunu söylüyor mu? Yorum yapıyor mu? Bu tür bir açıklama yok. Demek ki bazı insanlar yazabildiklerini yazıyor. Onun için tekrar söylüyorum ben bitti dersem biter.’

Ünlü oryantalin izini isterse 12 saatte bulabileceğini de söyleyen İbrahim Tatlıses, buna kendisinin kalkışmadığını, Asena’yı kırmak, üzmek istemediğini de belirterek ‘İstersem 24 saat sürmez, 12 saatte nerede olduğunu bulurum. Ama kırılsın, üzülsün istemiyorum. O ise kaçak yaşıyor, bir o eve, bir bu eve, dolaşıyor. Yazık günah vallahi, üzülüyorum. İstesem kendisini bulurum ama ben istiyorum ki bana telefon açsın, ‘İbrahim Bey gelin görüşelim’ desin. Eskiden cesurdu bu kız, böyle pısırık değildi. Birdenbire oldu. Eskiden ben uzaklardayken toplantı yazmazdı böyle. En azından saygıdan yapmazdı bunu...’